Lýðræðisástin á Álftanesi. Hún klikkar varla!

Umfjöllun fjölmiðla að undanförnu um málefni stjórnsýslunnar á Álftanesi og nú síðast grein sem ég fékk birta í Morgunblaðinu virðist hafa hreyft við mörgum íbúum Álftaness.  Alla vega er ég búinn að fá ófá samtölin, ábendingar og tölvupósta vegna geinarinnar, fjölmiðlar hafa haft samband og Stöð 2 var með fyrstu umfjöllun um málið í gærkvöldi.

Það verður mér æ betur ljósar að mikil ónægja kraumar undir niðri með stjórnsýslu bæjarstjórans á Álftanesi og gassa-ganginn á að kýla miðbæjarskipulagið í gegn á ógnarhraða og helst nýju íslandsmeti, hver veit.   Fram að þessu hefur hann ekki kannast við neina óánægjuraddir og sagt gleiðbrosandi allt vera í himmnalagi.  Hvað hann hefur haft fyrir sér í því veit ég ekki.  Kannski hann geti bent á einhverjar kannanir eða kannski kosningar máli sínu til stuðnings.  Það var fyrst í gær að örlaði á skilningi eitt augnablik í fréttaviðtali Stöðvar 2 en hann afgreiddi það síðan sem einhverja fýlu tapara siðustu sveitarstjórnarkosninga.

Ég vil og get ekki tekið svo stórt upp í mig að segja að almenn óánægja eða almenn ánægja sé með miðbæjarskipulagið eða stjórnarhætti bæjarstjórans.  Hitt er alveg á hreinu að margir eru óánægðir og aðrir mjög óánægðir og það eru ekki bara einhverjir sárir sjálfstæðismenn.  Aldeilis ekki því sumir af þeim sem glöptust á að skrifa undir kröfu Álftaneshreyfingarinnar og Betri byggðar um íbúakosningar og kusu síðan Álftaneshreyfinguna eru jafn hissa, svekktir og sárir með hvernig loforð bæjarstjórans og fylgifiska hafa þróast í andhverfu sína.  Telja því sig hafa verið plataða upp úr skónum svo ekki sé nú fastar að orðið kveðið.  

Ég hvatti í grein minni fulltrúa Álftaneshreyfingarinnar til að sýna nú lýðræðisást sína í verki og efna til íbúakosninga um þær tillögur sem fyrir liggja.  Ekki var hún lítil þessi ást þeirra á lýðræðinu fyrir kosningarnar.  Þá stóð efst á blaði að setja skyldi reglur um íbúakosningar.  "Látum íbúana kjósa um ásýnd miðsvæðisins" klifuðu þeir fyrir kosningar.  Hvað hefur breyst.  Er lýðræði eitthvað sem tekið er ofan af hillu á tyllidögum eða á það að vera lifandi og virkt.

Hlutirnir gerast hratt þessa dagana og því geri ég þessi orð eins frambjóðanda Álftaneshreyfingarinnar fyrir síðustu kosningar að mínum:  

"...Við skulum átta okkur á því, Álftnesingar góðir, að eftir nokkrar vikur er hætt við að þetta skipulag verði orðið að veruleika. Byrjað verði að grafa og steypa og við sitjum uppi með umhverfisslys hér á fallega nesinu okkar. Tökum höndum saman, látum í okkur heyra ..."Miðbæjarmúrinn" má ekki verða að veruleika!" 

Kannski þetta eigi við í dag líka.  Dæmi hver fyrir sig. 

Álftaneshreyfingin: Hvar eru fögru fyrirheitin?

Mér líður seint úr minni þegar ég sá franska bóndakonu sitja með stóra aligæs sem klemmd var í klafa hafandi sett trekt upp í kok fuglsins.  Trektin sú arna var fyllt kornstöppu.  Stöppunni  tróð síðan kerlingin ofan í fuglinn með rekaldi einu sem smellpassaði í kok fuglsins.  Allt var þetta gert til að fá ofurstóra lifur þegar gæsinni yrði slátrað. 

Mér og fleiri Álftnesingum líður eins og umræddri gæs.  Bæjarstjórinn, Sigurður Magnússon, komst með fulltingi fulltrúa Álftaneshreyfingarinnar fyrir rúmu ári í þá draumastöðu og taka kjósendur klafataki og treður núna gegnum trektina ofan í kokið á okkur arfavitlausu rugli sem hann kallar metnaðarfulla uppbyggingu miðsvæðis. 

Forsöguna ættu flestir að þekkja.  Gerð var uppsteit og safnað undirskriftum vegna skipulags sem samþykkt var í fyrri bæjarstjórn á síðasta ári.  Því var fundið allt til foráttu og gert tortryggilegt á allan hátt.  Ótrúlegustu sögum var komið á kreik upp um meinta spillingu og alls kyns annarlegar hvatir þáverandi bæjarstjóra og bæjarfulltrúa Sjálfstæðisfélagsins.  Þessum sögum (rógburði) var dreift frá manni til manns og síðan vísuðu frambjóðendur Álftaneshreyfingarinnar óspart í þessar sögur með hálfkveðnum hætti m.a. í greinaskrifum og áróðursbæklingum  Þar vantaði ekki fögru fyrirheitin eins og neðangreind dæmi sýna í skrifum Sigurðar Magnússonar þá frambjóðanda Álftaneshreyfingarinnar  en núverandi bæjarstjóra í málgagni hreyfingarinnar fyrir kosningar:

1.        ,,Álftaneshreyfingin hafnar gamaldags stjórnsýslu og verktakapólitík um að byggja mikið og hratt, eins og rekin hefur verið á Álftanesi."

2.        ,, Álftaneshreyfingin vill hinsvegar fá fleiri tillögur og gefa íbúunum kost á að velja úr ólíkum lausnum og koma með sínar hugmyndir."

3.        Við skorum á hinn almenna íbúa að taka undir kröfuna um íbúakosningu vegna miðsvæðisins, ekki síst fylgjendur D-listans sem margir hafa sömu sýn á skipulagsmálin og við sem styðjum Álftaneshreyfinguna. Látum íbúana kjósa um ásýnd miðsvæðisins."

4.       ,,Við viljum lágreista, vandaða húsagerð, þjónustu sem er sniðin að þörfum lítils samfélags og í samræmi við óskir íbúanna. Mikilvægt er að skapa samstöðu um þessa uppbyggingu."

Þessi fögru fyrirheit  Sigurðar virðast gleymd í dag.  Hvað er annað að gerast í skipulagsvinnunni en gamaldags „hér ræð ég" pólitík í bland við hagsmuni verktaka sem virðast beita bæjarstjórn mikilli pressu.  Hvað varð um íbúalýðræðið?  Einn kynningarfundur og öll umræða í skötulíki.  Meira að segja fær skipulags- og byggingarnefnd  ekki að taka þessar tillögur til efnislegrar umræðu fyrr en 4. okt. s.l.  Halló, halló, hvað er að gerast hér? 

Förum yfir málið.  1.  Við höfum í dag samþykkt deiliskipulag af miðsvæði.  2.  Efnt var til verðlaunasamkeppni.  Ein tillaga hlaut samdóma álit dómnefndar til fyrstu verðlauna.  Almenn samstaða virtist vera um hana.  3.  Á grundvelli hennar var verðlaunahöfunum gert kleyft að útfæra hugmyndina til alvöru deiliskipulags.  Það hafa þeir gert en gallinn á núverandi tillögu þeirra er að búið er að gjörbylta hugmyndinni frá upphaflegri verðlaunatillögu fyrst og fremst með því að  auka byggingamagn og kúvenda umferðarskipulagi. 

Þá erum við í raun með þrjár tillögur sem almenningur á Álftanesi mætti taka afstöðu til.  Ég legg til að Álftnesingar fái að kjósa í almennum kosningum um þessar þrjár tillögur.  „Látum íbúana kjósa um ásýnd miðsvæðisins" klifaði núverandi bæjarstjóri á fyrir rúmu ári síðan.  Látum hann standa við stóru orðin.  KJÓSUM!

Að síðustu:  Skipulag miðsvæðisins er mikið hitamál og var lagt undir af hálfu Sjálfstæðisfélagsins í síðustu sveitarstjórnarkosningum.  Þar féll þáverandi meirihluti á þrem atkvæðum.  Þrem atkvæðum!  Fulltrúar Álftaneshreyfingarinnar kusu að túlka kosningarnar sem svo að hverfa ætti frá samþykktri skipulagstillögu og efndu  til arkitektasamkeppni.  Lái þeim hver sem vill.  Með sömu rökum mætti þá líka ætla að hinn helmingurinn hafi verið sáttur við skipulagið.  Ég skynja mikla og nokkuð almenna óánægju með framgöngu bæjarstjórans og fylgifiska hans í þessu máli.  Ég vísa því beint til orða hans í dreifibréfi sem borið var í hús fyrir síðustu kosningar:  Mikilvægt er að skapa samstöðu um þessa uppbyggingu."  Það voru orð að sönnu.  Er það ekki verðugt verkefni hans eimmitt nú?

Þessi grein birtist einnig í Mbl. í dag. 

Gamli góði Villi: Er ekki kominn tími til að hætta að syngja?

Í ljósi þeirra vandræða sem Gamli góði Villi hefur nú ratað í rifjaðist upp fyrir mér góð dæmisaga um lítinn fugl sem lagði af stað á köldum haustmorgni til heitari landa.  Allir hinir fuglarnir voru löngu flognir en fuglinn okkar drollað í reyniberjatrjánum lengur en góðu hófi gegndi.  Og honum var kalt á fluginu, ósköp kalt.  Honum var svo kalt að hann missti flugið og nauðlenti á sölnuðu túni.  Þar var nautahjörð á beit.  Stórt naut gekk til litla fuglsins og spurði hvað hann væri að gera þarna.  "Ó, mér er svo kalt og ég held að ég geti ekki flogið áfram og deyji hérna".  "Ég skal hlýja þér sagði nautið" sneri sér við og skeit stórri, risastórri kúadellu yfir litla fuglinn.  Hann greip andann á lofti og barðist um þar til hann gat stungið höfðinu upp úr dellunni.  Og þá fann hann hlýjuna úr kúadellunni umlykja sig allan og eftir smástund þá leið honum svo vel að hann fór að syngja hástöfum, svona rétt eins og það væri komið vor.  En svo var ekki.  Köttur bóndans heyrði sönginn og gekk út á túnið.  Þegar hann sá litla fuglinn fastann í kúadellunni spurði hann smjaðurslega hvað amaði að.  Litli fuglinn sagði honum alla söguna og sagðist vera pikkfastur í dellunni.  "Ég skal hjálpa þér" sagði kötturinn og veiddi litla fuglinn upp úr dellunni.  Þreif síðan af honum skítinn og það því búnu át hann fuglinn, mjálmaði af ánægju og hélt heim í hlýju bóndabæjarins.

Hvaða lærdóm getum við dregið af þessari sögu:  Jú, við skulum ekki vera að drolla.  Þeir sem gefa skít í mann þurfa ekki endilega að vera óvinir manns og þeir sem þykjast hjálpa og hreinsa af manni skítinn þurfa ekki endilega að vera vinir manns.  EN UMFRAM ALLT:  Ef maður er í djúpum skít er ekki skynsamlegt að hafa hátt!

Gamli góði Villi:  Hættu að syngja.  Það fer þér best nú. 

Álftnesingar vaknið! Hvað er búið að gera við verðlaunatillöguna um skipulag miðsvæðisins?

Í sveitartjórnarkosningum 2006 var hart tekist á um skipulagsmál svokallaðs miðsvæðis á Álftanesi.  Þar var samþykkt skipulagstillaga rökkuð niður af andstæðingum D-listans og sögð mótast fyrst og fremst af hagsmunum lóðabraskara og verktaka, talað var um "massíva háhýsabyggð" og annað í þeim dúr.  Skipulagið átti að vera nánast mannfjandsamlegt.  Þetta fólk talaði fjálglega um íbúalýðræði, vistvæna lágreista byggð sem ætti að hæfa hinu náttúruvæna Álftanesi.  Lofað var arkitektasamkeppni þar sem "raddir íbúa" fengju að njóta sín og lýðræðisástin yrði í hávegum höfð við meðferð málsins.  Grimmúðleg ófrægingarherferð var sett í gang og bæjarstjóri og bæjarstjórn rökkuð niður þar sem nánast öll þeirra hegðun og gerðir voru gerð tortryggileg eins og frekast var kostur.

D-listinn lagði málið undir í kosningum og tapaði.  Svo einfalt var það nú.  Nýjir valdhafar settust í stólana og ný skyldi efna loforðin.  Vissulega var samkeppni sett af stað um miðsvæðið.  Margar áhugaverðar tillögur bárust en það var samdóma niðurstaða dómnefndar að tillaga Gassa arkitekta væri best.   Í framhaldi af því voru þeir fengnir til að útfæra tillögur sínar nánar.

Nú beið ég spenntur eftir íbúalýðræðinu.  Alltaf verið spenntur fyrir svoleiðis.  Sérstaklega þegar gamlir kommar tala þannig.  Einhver bið hefur nú orðið á þessu lýðræði.  Kynningin hefur verið afskaplega einhliða og í algjöru skötulíki.  Bæklingar bornir til fólks þar sem kort og myndir voru svo ógreinilega að vart var hægt greina þar hismi frá kjarna.  Einn kynningarfundur var haldinn í september sem var þess eðlis að hann vakti upp fleiri spurningar en hann svaraði.   Ekki hefur verið hægt að sjá nein merki um svokallaða lýðræðisást valdhafanna og ekki var einu sinni haft fyrir því að leggja málið í vinnuferli hjá byggingar og skipulagsnefnd fyrr en 4. okt. s.l.

Á morgun er boðaður fundur nefndarinnar þar sem á að afgreiða málið úr nefndinni og síðar um daginn kl. 17:30 er boðað til fundar bæjarstjórnar þar sem á að afgreiða tillöguna.  Þegar tillagan er skoðuð kemur í ljós og stórfelldar breytingar hafa verið gerðar á verðlaunatillögunni.  Nú á að loka Breiðumýri að sunnanverðu þannig að stærstur hluti umferðar inn og út af svæðinu fer um Skólaveginn.  Þar er hann lagður um baklóðir íbúa við Suðurtún sem að auki þurfa að taka bensínstöð upp að húsveggnum.  Austur og suðurlóðir við Suðurtún hafa þótt einstaklega eftirsóknarverðar vegna einstaks óskerts útsýnis til Bessastaða,nágrannasveitarfélaganna og fjallahringurinn í austri blasir við.  Nú á að eyðileggja þetta með "massífum" blokkabyggingum meðfram Norðurnesveginu og til að bæta gráu ofan á svart eru þær skásettar þannig að útsýnið verður alveg tekið.  Í þessari tillögu er aldeilis ekki minni "háhýsa"byggð en í þeirri fyrri.  Þvert á móti auk þessa hryllilega náttúruhúss sem áætlað er að byggja gengt Bessastöðum.  

Ef þessu fólki var einhver alvara með fjasi sínu um samráð og íbúalýðræði af hverju er þá ekki íbúunum treystandi til að taka ákvörðum um skipulagstillögurnar.  Þá sem er í gildi og þá sem ætlunin er að samþykkja á morgun. 

Ég skora á ykkur, ráðandi meirihluta að standa ykkar plikt í því efni.  Þið getið ekki  hagað ykkur eins og nashyrningur í glervörubúð.   Kannski þið séuð farin að átta ykkur á að þið munuð ekki eiga neitt framhaldslíf sem valdhafar eftir næstu kosningar.  Ef svo er þá skýrir það margt.

Ég hvet fólk til að láta í sér heyra og láta ekki hvað sem er yfir sig ganga.  T.d. mætti mæta á bæjarstjórnarfundinn á morgun, 11. okt.  Hann byrjar kl. 17:30 í hátíðasal íþróttamiðstöðvarinnar. 

 P.S.  Rétt að vekja athygli á ansi beittum athugasemdum og upprifjunum á loforðum fyrir kosningarnar 2006.

Myndu múslimskir alþingismenn tilbúnir að ganga til kirkju við þingsetningu?

Alþingismenn mættu í vinnuna í dag.  Ég vona að sumarleyfið þeirra hafi verið vel heppnað.  Ræður forsetana, Íslands og Alþingis voru athygliverðar, Ólafur skaut pólitískum skotum að vanda en í þessa sinn hitti hann markið.  Meira um það síðar.

Umhugsunarvert er hvernig þingsetningin fer fram.  Þá á ég fyrst og fremst við þann trúarlega svip sem þingsetningin hefur.  Þessi ríkistrú sem við erum skikkuð að greiða fyrir er þarna í kompaníi með stjórnmálum sem ekki hefur þótt góð latína t.d. í löndum múslima.  Þar finnst okkur forkastanlegt hvernig trú og stjórnmál blandast saman illu heilli oftast nær.

Á meðan forseti þjóðarinnar lætur sig hafa það að ganga til kirkju við hlið biskupsins með ríkisstjórn og þingheim að baki sér finnst mér tæpast hægt fordæma aðra fyrir það sama.  Eru allir þingmenn kristnir?  Allt í einu gætum við haft þingmenn sem væru annarar trúar.  Væru þeir tilbúnir að ganga til kirkju og meðtaka þar erkibiskups boðskap?

Þrátt fyrir að vera sjálfur kristinn legg ég til að þessari kirkjugöngu þingheims verði hætt.  Hún er einfaldlega ekki við hæfi.   Stjórnmálum og trú á ekki að blanda saman. 

Alls ekki. 

Sýnum samstöðum og köllum landið réttu nafni - Burma

Þegar það loks gerist.  Þegar það loks gerist.  Almenningur í Burma með krúnrakaða Búddamunkana í broddi fylkingar rís upp gegn þeirri grimmdar harðstjórn sem ríkt hefur um alltof mörg ár.  Harðstjórar hersins sem haldið hafa völdum með tilstyrk annarar harðstjórnar, þeirrar er ræður öllu í Kína.

Þessir harðstjórar hafa breytt nafni landsins í Mjanmar auk þess að breyta nafni höfuðborgarinnar Rangoon.  Þessi nýju nöfn eru táknmyndir stjórnarherranna og fólkinu í landinu alls ekki töm.  Ég skora á bloggverja, fjölmiðlamenn og ekki síst stjórnmálamenn að sýna íbúum þessa hrjáða lands þá virðingu að kalla það réttu nafni - Burma.

Það væri örlítill samstöðuvottur í baráttunni fyrir betra lífi. 

Það er gott að geta kennt kettinum um...

...er stundum sagt um klénar, ódýrar afsakanir á einhverju klúðri.  Gæti hugsast að þarna valdi skuldastaða fyrirtækisins meira um en niðurskurður þorskkvóta?  Talsvert hefur verið fjallað um brotthvarf stjórnenda félagsins og sölu á eignarhlut þeirra og í framhaldi hafi núverandi eigendur skuldsett fyrirtækið svo mikið að það megni ekki að sporna við áföllum sem þessum.  Verðmæti fyrirtækisins hafi fyrst og fremst verið mælt upp af kvótaeign og því sé þetta meira en reksturinn þoli.

Staða Eskju er því miður ekkert einsdæmi.  Verðlagning kvóta er öllum óskiljanleg og ávöxtun fjármuna sem lagðir eru til slíkra kaupa neikvæð, þ.e. ef kaupandinn ætlar að nýta sér kvótann.  Talsvert hefur hins vegar verið með hreint og klárt brask með kvótann og því sitja þeir sem raunverulega ætla sér að nýta hann uppi með sárt ennið.  Ég spái því að á næstunni muni hvert útgerðarfyrirtækið af öðru draga saman seglin og jafnvel hætta rekstri.

Ætla má að við slíkar aðstæður muni verð á kvóta falla mjög.  Ekki öfunda ég þá sem fjárfest hafa í þessar dellu og sitja í súpunni núna.  Þetta staða er klár afleiðing af sérhagsmunastefnu stjórnmálamanna sem skömmtuðu kvótann á sínum tíma til einnar stéttar manna, útgerðarmanna.  Spurningunni um hvers vegna það var gert og hverjir högnuðust á því hefur ekki verið svarað.

Var svo einhver að tala um spillingarlaust Ísland? 

Lifandi herðatré - tízkuljóminn hver?

Lengi hef ég horft í forundran og með óhug á tízkusýningar í sjónvarpi þar sem grindhoraðar, vannærðar stúlkur ganga fram bryggjuna með einkar ankannalegu göngulagi þar sem öðrum fæti er sveiflað fram fyrir hinn.  Svona gengur eðlilegt heilbrigt fólk alls ekki og því verður þetta, hjákátlegt svo ekki sé meira sagt.  Fleira er hjákátlegt eða réttara sagt sorglegt við þessar sýningar.

Vöxtur þessar stúlkna er líkastur því sem maður sér fyrir jólin ár hvert af hungruðum börnum Afríku þegar hjálparstofnanir biðla til ríkra feitra Vesturlandabúa um nokkar krónur til hjálpar hungruðum heimi.  Þessi vöxtur virðist hafa hentað tízkuhúsunum einkar vel þar sem þær (stúlkurnar) virðast allar af staðlaðri stærð og bera fötin álíka vel eins og herðavír (herðatré).  Þar með eru þessi grey orðin að fyrirmyndum stúlkubarna um allan heim sem reyna eftir mætti að tileinka sér útlit og lífstíl fyrirsætanna.  Ekki gramm af fitu ofan í kroppinn sem síðan er píndur í tækjasölum vorldklass og annara slíkra stöðva sem gera beinlínis út á ímyndina.

Afleiðingin blasir við á þessari áhrifaríku ljósmynd Oliviero Toscani sem hann tók fyrir tízkuhúsið Flash & Partner´s í Mílanó.  Myndin sýnir á átakanlegan hátt mannlega eymd stúlku sem óprúttnir tízkudólgar hafa skapað henni og fjölda annara ungra stúlkna.  Átröskunarsjúkdómar leggja þær að velli auk geðrænna vandamála sem fylgja þessum lífsmáta.  Hiklaust má bera afleiðingar þessa lífsstíls við afleiðingar fíkniefnaneyslu.

Sem betur fer virðast sum tízkuhúsanna vera að snúa við blaðinu og velja fyrirsætur sem hafa eðlilegan líkamsvöxt.  Þó verður við ramman reip að draga vegna mótstöðu lífsstílsiðnaðarins sem sem vill reka alla inn í tækjasali, borða alls kyns "fæðubótar"glundur og þar með móta alla í sama horf.  Þessi iðnaður veltir gífurlegum fjármunum í hinum vestræna heimi í dag og þessir menn munu ógjarnan vilja sjá af spæni úr þeim aski til annara hluta.

Auglýsing vekur óhug

Etanól sem eldsneyti á bíla - Mikil losun köfnunarefnisoxíðs. Hvern er verið að blekkja?

Það er morgunljóst að ekki er allt sem sýnist.  Fátt er hægt að segja manni til að koma á óvart.  Þó sperrti ég bæði eyru við að hlusta á frétt RÚV um brennslu svonefnds lífræns eldsneytis.  Þar kemur eftirfarandi fram:

Lífrænt eldsneyti sem unnið er úr repju og maís gefur frá sér meira af gróðurhúsa- lofttegundum en eldsneyti úr jarðefnum. Þetta kom fram við rannsókn vísindamanna í Bretlandi, Bandaríkjunum og Þýskalandi.

Munurinn var 70%með repjueldsneyti og 50% með maíseldsneyti. Aðrar tegundir gáfu frá sér minna en jarðefnaeldsneyti. Etanól úr maís er helsta lífræna eldsneytið í Bandaríkjunum en í Evrópu er 80% af öllu lífrænu eldsneyti unnið úr repju.

Þá spyr ég:  Er verið að hafa okkur aftur að fífli, samanber vetnisvitleysuna sem reynt var að troða ofan í kokið á okkur?

Var þá Lína.Net ekki alslæmt eftir allt? Athyglisvert mál.

 

Athyglisverð frétt á RÚV í gærkvöldi sem fjallaði um verðmat  Gagnaveitu Reykjavíkur sem áður hét Lína.net.  Mat Landsbankans hljóðaði upp á 10 milljarða króna og miklar líkur til að verðið myndi a.m.k. þrefaldast á næstu árum.  Annar banki komst að svipaðri niðurstöðu.  Þetta eru mjög athyglisverðar upplýsingar í ljósi þess umróts og deilna sem skekið hafa fyrirtækið og stofnendur þess á liðnum árum. 

Eins og flestir ættu að muna var Lína.net verkefni á vegum Orkuveitu Reykjavíkur.  Stjórnarformaður OR á þessum tíma var Alfreð Þorsteinsson og var hann mjög áfram um vöxt og viðgang þessa verkefnis.  Af hálfu þáverandi minnihluta var allt sem viðkoma Línu.net gagnrýnt harðlega og talin alger sóun á fjármunum.  Þar gekk borgarfulltrúinn Guðlaugur Þór Þórðarson harðast fram og var á tíðum mjög óvæginn og persónugerði gagnrýni sína og andstöðu í garð Alfreðs.

Fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar var málið mjög í brennidepli og notað til linnulausra árása á þáverandi meirihluta og fyrst og síðast Alfreð sem var úthrópaður sem einn af spilltustu stjórnmálamönnum landsins og jafnvel lagður í stokk með Finni Ingólfssyni og Árna Johnsen hvað það varðar.

Í ljósi þessa er ótrúlegt að heyra hver vöxtur og viðgangur þessa fyrirtækis er orðinn og „fimm milljarða sóunin" virðist vera orðin ansi mikils virði.

Ég vil taka fram að ég hef ekki neitt dálæti á framsóknarmönnum og tel margt af því þeir hafa staðið fyrir nánast vera eins og hryðjuverk gegn þjóðinni.  Má þar tiltaka alls kyns hafta og sérhagsmunapólítík, t.d. er  kvótasetning fiskveiða gott dæmi.  Varðandi Alfreð hef ég á tilfinningunni að hann sé langt frá því eins slæmur og pólitískir andstæðingar hans hafa útmálað hann.  Sumir hafa bent á Orkuveituhúsið (það ljóta hús)  og framúrkeyrslu fjármuna við byggingu þess.  En er það ekki nánast aðgild regla við opinberar byggingar að framúrkeyrslan fari svo og svo mikið framúr.  Ég minnist þjóðarbóhlöðu, perlu og ráðhúss svo eitthvað sé nefnt.  Ég held að sagan sé að sýna okkur framsýni og elju karlsins sem alltaf hélt sinni stefnu hvað sem aðrir sögðu.  Kannski ekki það lýðræðislegasta en skilar árangri.

Eftir að hafa látið af starfi stjórnarformanns OR var karlinn gerður að formanni byggingarnefndar nýs hátæknisjúkrahúss.  Það mál er reyndar efni í nokkrar boggfærslur.  Hans gamli andstæðingur, Guðlaugur Þór Þórðarson er nú sestur í stól heilbrigðisráðherra.  Og hann lætur Alfreð gossa.  Jamm og já.

Eru einhverjir fleiri en ég sem finna pólítíska skítalykt?