Færsluflokkur: Bloggar

Leiktjöld fáránleikans

Sviðið er Verðlagsstofa skiptaverðs.  Þar er leikritið samið, æft og flutt og allir klappa fyrir leiksýningu í boði LÍÚ.  Gaman væri nú að fá reiknispekinga háskólans, t.d. "dramatúrgin" Ragnar Árnason kvótaprófessor til að reikna út arðsemi fjármuna sem varið er til kvótakaupa.  Hvernig ætla hann og LÍÚ að sýna okkur fram á aðrsemi eigin fjár í svona viðskiptum?

Meðalverð þorsks á fiskmörkuðum mun vera nú á bilinu 160 - 200 krónur kílóið.  Hvað þarf að veiða sama tittinn oft til að hafa upp í stofnkostnaðinn?

Getur verið að leikritið sé týnda stykkið hans Dario Fo?

Ég bara spyr.


mbl.is Verð á þorski fimmtánfaldast
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Kaupþing - Ekki fyrir gangandi

Afar ánægulegt er að sjá hvað bankanum mínum gengur vel.  795. sæti yfir stærstu fyrirtæki heims.  Hvorki meira né minna.  Forbes hlýtur að hafa rétt fyrir sér.  Bankanum mínum segi ég þó ég eigi ekkert í honum.  Samt er ég búinn að vera viðskiptavinur hans í meira en 30 ár og við búnir að þola saman súrt og sætt.

Það er sennilega svo að í svona stórfyrirtæki koma engir gangandi enda var bílaflotinn fyrir utan samsettur úr Porsche, Mercedes, BMW, Range Rover og öðrum álíka.  Byggingin sem er upprisin í Borgartúninu er líka stórglæsileg en ef þú er gangandi lesandi góður er betra að halda sig á gangstéttinni hinu megin, ég meina sparisjóðsmegin.  Og ástæðan er þessi.

DSC001552

Sjötíu sentimetra djúp gryfja.  Engin brú og engar viðvaranir.  Sennilega eru fáir fatlaðir á ferð þarna enda matarúthlutun Hjálparstofnunar kirkjunnar í næstu götu.  Sennilega eru engir heldur á ferð eftir að skyggja tekur á kvöldin.

Er ekki bara öllum sama.  Það hlýtur að var því svona er þetta búið að vera í lengri tíma.

Kaaaaauupppthhhing hefur góðan BYR.

Hinu megin við götuna.


mbl.is Kaupþing 795. stærsta fyrirtæki heims að mati Forbes
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Vistvænum mönnum best að lifa eða hvað?

Jæja, þá er eins og borgaryfirvöld sé aðeins að rumska af þeim Þyrnirósarsvefni sem þau hafa verið haldin síðustu ár.  Þá á ég bæði við núverandi og fyrrverandi meirihluta.  Að sjá tillögur í þessa átt er fagnaðarefni en við lestur þessarar fréttar vöknuðu nokkrar spurningar:

1.  Í fréttinni er talað um vistvæna bíla.  Hverjir eru þeir?  Ég minnist þess að hafa séð frétt nú nýverið í Bílablaði Morgunblaðsins að Kaliforníuríki hafi viðurkennt 8 bílgerðir sem vistvænar í því ágæta ríki.  Allt voru þetta dísilbílar að einum undanskildum sem er svokallaður tvinn-bíll.  Ég sé fyrir mér sem vistvæna bíla sparneytna dísilbíla, metangasbíla, tvinn-bíla og rafbíla.  Þó heyrast efasemdarraddir um hversu vistvænir rafbílar og tvinnbílar eru þar sem mikil mengun fylgir bæði framleiðslu rafgeyma svo og förgun þeirra.   Gaman væri að fá skýrar og greinargóðar upplýsingar um þetta. 

2.  Af hverju stíga menn ekki skrefið til fulls og gera Austurvöll að meðtöldu Pósthússtræti auk Austurstrætis að göngugötum.  Hugsanlega gæti það komið einhverju lífi í þessar götur á ný.  Svo er spurning hvað teljast góðviðrisdagar.  Hvaða mælikvarði verður notaður á það?

3.   Á Akureyri hafa bæjaryfirvöld boðið upp á gjaldfríar strætisvagnaferðir.  Því ekki að gera það á höfuðborgarvæðinu og miða ekki bara við námsfólk.  Einnig þarf að auka ferðatíðni þannig að strætó verði raunhæfur kostur í samgöngumálum.   Með því að mætti spara stórar fjárhæðir í nýframkvæmdum í gatnagerð.  Mun meiri fjárhæðir en kostar að reka strætó.

4.  Gott mál að bæta göngu- og hjólreiðastíga.  Þeir hafa hingað til ekki verið samgöngumiðaðir.  Hvernig væri að setja það sem markmið að hjólreiðastígar séu meðfram öllum stofn og tengibrautum í gatnakerfinu.  Líka að stígarnir verði samræmdir milli sveitarfélaga svo ekki verði rekist á torfærur eins og Kópavogurinn er í dag.

Hvað aðrar tillögur borgarstjórnar varðar sýnast mér þær allar vera hið besta mál.  Vonandi verða nú hendur látnar standa fram úr ermum.

Gísli Marteinn og félagar.  Sýnið að þið séuð traustsins verð og komið þessum hugmyndum á koppinn.  

Gísli Marteinn og félagar.  Til að hið nýja vistvæna yfirbragð fá nú á sig sanna og trúverðuga mynd þá legg ég til að hætt verði við hina arfageggjuðu eiturherferð á hendur sílamáfum.  

Svo var nú það. 

 


mbl.is Ókeypis í bílastæði fyrir vistvæna bíla
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Saga af sjónum

Fyrir 32 árum keyptu 4 ungir menn bát.  Þeir voru búsettir í sjávarþorpi á landsbyggðinni.  Útgerðin gekk vel og nokkrum árum síðar var gamla bátnum skipt út fyrir nýjan.  Sama sagan, þetta var hörkuteymi og útgerðin hafði aldrei gengið betur.  Eftir nokkrar svartar skýrslur um ástand fiskistofna ákváðu stjórnvöld að setja kvóta á fiskveiðar.  Já það átti sko að vera til að vernda fiskistofnana, stuðla að vexti þeirra og viðgangi og auka hagkvæmni í útgerð.

Já okkar menn fengu kvóta, meira að segja talsverðan kvóta því viðmiðunarárin höfðu þeir fiskað firna vel.  Þrátt fyrir mikinn kvóta var okkar mönnum ekki hlátur í hug og fannst virkilega að sér þrengt.  Og árin liðu og okkar menn sáu í þessu kerfi alls kyns leiðir til að auka hagkvæmnina.  Til dæmis fannst þeim upplagt að leigja frá sér allan þann kvóta sem lög leyfðu en leigja síðan kvóta af allt annari útgerð.  Þetta var mjög heppilegt til að lækka laun áhafnarinnar sem var gert skylt að taka þátt í kvótaleigunni.  Svo settu samtök útgerðarmanna upp kvótamiðlun þar sem auðvelt var að stýra verðlagningu.  Kvótinn var talinn til eignar í bókhaldi og með því að spenna upp kvótaverðið leit efnahagsreikningur útgerðarinnar þokkalega út og greiddi götuna um langa ganga banka og annarra fyrirgreiðslustofnanna.

Fyrir 10 árum bauðst þeim félögum að kaupa úreltan bát en honum fylgdi umtalsverður kvóti.  Kvótaeign bátanna var sameinuð í eitt og nýr bátur keyptur.  Við þessi tímamót hafði einn af okkar mönnum lent í fjárhagslegum hremmingum og átti því erfitt um vik að fá lánsfé fyrir sínum hluta.  Því varð úr að hinir þrír lögðu til viðbótarkvótann en þessi eini jók bókhaldslega hlut sinn í bátnum á móti.  Það gat hann auðveldlega gert þrátt fyrir erfiða stöðu í augnablikinu.

Hlaupum nú hratt fyrir sögu en fyrir ári síðan kom til slita á útgerðinni.  Þeir félagar höfðu elst og þar sem hægt var að selja fyrir gott verð var það ákveðið.  Verðmæti bátsins var talið 20 milljónir en söluverð kvótans var tæpar 800 milljónir.  Sem sagt 820 millur.  Myndu ekki allir sætta sig við það eða hvað.  Nú gerðist nokkuð sem menn höfðu ekki gert ráð fyrir.  Munum nú eftir okkar manni sem hafði aukið sinn hlut í bátnum þegar félagarnir lögðu kvótann til.  Alla tíð höfðu þeir skipt öllu jafn í miklu bróðerni.  Nú skipti sköpum.  Okkar maður átti við söluna einungis 75% hlut í bátnum og 25% í upphaflega kvótanum.  Honum hafði hann skipt út fyrir bátinn þegar fjárhagsörðugleikarnir stóðu yfir.  Hinir þrír áttu hins vegar bara 25% í bátnum en nánast allan kvótann.  Þar sem bátinn var lítils virði í heildardæminu fékk okkar maður einungis 36 milljónir fyrir sinn hlut.  Félagar hans afganginn.

Þarna hafði það gerst að skip urðu lítils virði á meðan kvótaskrifstofa LÍÚ spennti bogann, spennti bogann og það til hins ítrasta.  Því gekk okkar maður nánast slyppur og snauður frá borði eftir 32 ára útgerðarsögu eftir að alls kyns afætur höfðu hirt sinn hlut af kökunni.  Félagar hans eru í góðum málum.

Þetta er sönn saga af sjónum.

Ætlar einhver ykkar að styðja kvótaþjófakerfið með atkvæði sínu 12. maí?

Ég bara spyr. 


Af sædýri með yfirskegg

Föstudagurinn langi.  Þessi lengsti dagur æsku minnar hefur sem betur fer breyst smátt og smátt í áranna rás.  Mikið ósköp leiddist manni alltaf á þessum degi.  Ekkert nema sorgarlög og prestavæl á gömlu gufunni (eina útvarpsstöðin í þá daga).  Mað mátti ekki gera neitt skemmtilegt því allir áttu að vera svo samverkandi í "Kristí krossins pínu" eða þannig.

Ég gat aldrei orðið samferða þessari pínu og notaði því oft þennan dag til langra gönguferða.  Þessar göngur hafa nú gengið í endurnýjun lífdaga og í gær gengum við ásamt vinum okkar um Straumsvík og Hraunin sunnan hennar.  Gengum gamlar götur og dáðumst að fallegum hleðslum sem enn standa lítt skaddaðar jafnvel árhundruða gamlar.

En það sem toppaði þessa ferð var þessi einkar skeggprúði selur sem lá í Straumsvíkinni, rétt neðan Reykjanesbrautarinnar og lét sig lítt varða fjölda forvitinna mannsaugna sem störðu á hann í forundran.  Enda langt að kominn norðan úr Íshafinu.  Þessi tegund mun heita Kampselur og dregur nafn sitt af einkar miklu prússnesku yfirskeggi sem myndað er úr veiðihárum hans.

 Kampselur

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þarna lá hann makindalega, rumdi og brást illur við þegar einn áhorfandanna reyndi að klappa honum.  Það skein í stórar beittar tennur og minnti mann á þetta krúttlega dýr er eitt af rándýrum hafsins.

Við fórum að dæmi kobbans og nutum veðurblíðunnar til hins ítrasta.  Góður dagur, föstudagurinn langi.

 

 


Varalið lögreglu er gott mál

 

Það var skynsamleg og vel ígrunduð hugmynd sem Björn Bjarnason dómsmálaráðherra varpaði fram í síðustu viku um varalið lögreglu.  Sumir hafa túlkað þetta eins og andskotinn faðirvorið og kennt Birni að þarna séu enn og aftur uppvaknaðar hugmyndir hans um íslenskan her.

Ég hef ekki heyrt Björn tala um neinn her þó varaliði lögreglu verði komið formlega á fót.  Nú er það þannig að við alla meiriháttar viðburði sem upp hafa komið í samfélaginu hefur nokkurs konar varalið verið kallað út.  Hér á ég við björgunarsveitir landsins. 

Það hlýtur öllum hugsandi mönnum að vera það ljóst að okkar fámenna lögreglulið ræður einfaldlega ekki við s.s. stórar uppákomur og þar er skemmst að minnast Nato-fundarins 2002 og einnig þegar Falun Gong liðar skutu skáeygðum Kínaforseta skelk í bringu.  Björgunarsveitir hafa einnig hlaupið undir bagga á útisamkomum en þar hefur réttarstaða þeirra verið óljós gagnvart afskipti af borgurunum.

Mér virðist sem meining Björns sé að þetta varalið verði samsett úr björgunarsveitamönnum, slökkviliðsmönnum, landhelgisgæslu, starfsmönnum í öryggisþjónustu, tollvörðum en bæði innan og utan þessa hóps eru menntaðir lögreglumenn , sumir með mikla reynslu sem gætu tekið að sér leiðtogahlutverk í þessu liði.

Stefán Eiríksson lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins hefur tekið þessum hugmyndum fagnandi og eftir að hafa kynnt mér þær tel ég þarna vera mjög gott mál á ferðinni.

Hugmyndina eins og Björn varpaði henni fram skil ég fyrst og fremst á þann veg að koma þessu sjálfboðaliðastarfi í ákveðinn farveg með markvissri þjálfun og kennslu auk þess að koma réttarstöðu þessara sjálfboðaliða í viðunandi horf.


Bílnúmerahappdrætti er liðin tíð eða hvað?

Hér í eina tíð var einhvert góðgerðafélagið með skemmtilega fjáröflun sem fólst í sölu happdrættismiða.  Það gera reyndar mörg félög en þetta happdrætti var svolítið sérstakt.  Í stað venjulegs númers notuðust menn við skráningarnúmer bíla.  Þetta var í tíð gömlu stóru, svörtu og ljótu númeraplatanna sem huldu stóran hluta af fram- og afturhluta bíla, sérstaklega ef þeir voru í minni kantinum.

Þessi númer fylgdu eigendum sínum, en ekki bílunum eins og nú tíðkast.  Margir tóku ástfóstri við númerin og þau gengu gjarnan til afkomendana þegar eigendurnir héldu á vit forfeðra sinna.  Sem sagt þarna höfðaði happadrættið til hégóma bíleiganda sem að sjálfsögðu keyptu "sitt númer".  Hvað annað.  Áttu einhverjir ótíndir plebbar út í bæ að vinna þann stóra á bílnúmer mitt?  Nei takk.  Betra að kaupa miðann.

Vegna þessa uppátækis skagfirðinganna að slíta númer af löggubílunum rifjaðist upp 20 ára gömul saga úr þorpi á Vesturlandi.  Árla sunnudagsmorguns á fallegum vordegi bankaði  ungur maður upp á í húsum þessa friðsæla þorps.  Þeim sem til dyra gengu varð strax ljós að ungi maðurinn hafði gengið á vit gleði vornætur með Bakkus að fylgdarsveini. 

Glaðhlakkalegur bauð hann góðan og blessaðan daginn.  Þegar undir kveðjuna var tekið bauð hann þeim er í dyrum stóð hvort ekki mætti bjóða svo sem eins og eitt númer í bílnúmerahappdrættinu.  Að svo mæltu rétti hann fram pokaskjatta og viti menn.  Pokinn var fullur af númeraplötum, þessum gömlu svörtu.  Þegar kappinn var inntur eftir tilurð þeirra í pokanum sagðist hann bara hafa tekið þær sem voru frekar lausari en aðrar.

Við nánari eftirgrennslan staðarlögreglunnar kom í ljós að hann hafði tekið númer af yfir tuttugu bílum.  Málið var leyst á staðnum.  Pjakkurinn fékk að sofa úr sér vímuna en það því loknu tók hann til við að festa númerin aftur á bílana að viðstöddum löreglumönnum og eigendum þeirra. 

Sú refsing gleymist honum seint.


mbl.is Stálu númeraplötum af lögreglubílum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Niðurstaðan er fengin - nú þarf að ná sátt um hana

Naumt var það eins og búist hafði verið við.  Þetta hafa verið mjög sérstakar kosningar því beint og milliliðalaust lýðræði hvefur vart þekkst hér á landi.  Tekist var á um mikið hagsmunamál, ekki bara fyrir íbúa Hafnarfjarðar, heldur fyrir nágranna þeirra, íbúa við Þjórsá og raunar landsmenn alla.  Hart var tekist á og hætt er við að sumir gangi sárir úr þessari orrustu.  Hinir sigurreifir.  

Þá ríður á að ná samstöðu um fengna niðurstöðu og sætta íbúana.  Svona er nú einu sinni lýðræðið í verki og ekki vildi ég skipta á því við nokkurt annað stjórnarform.  Þegar ákvörðun hefur verið tekin með þessum hætti verða menn að standa saman að baki henni jafnvel þó sumir séu sáttari en aðrir.

Til hamingu Hafnfirðingar.  Niðurstaðan er fengin og ykkar að vinna úr henni. 


Afdrifaríkar kosningar?

Í dag ganga Hafnfirðingar til kosninga um breytt deiliskipulag iðnaðarsvæðis í Kapelluhrauni.  Breyting skipulagsins ræður úrslitum um hvort mögulegt sé að stækka álver Alcan um 150%.  Eins og ég hef kynnt mér málið skiptir mengun þar litlu máli til eða frá.  Mjög lítil mengun er frá fyrirtækinu önnur en sjónmengun og efna- og kolefnismengun mun ekki aukast um 150% vegna möguleika á breyttum vörnum með tilkomu stækkunarinnar.

Jákvæðu punktarnir við stækkun eru fleiri störf, meiri hagvöxtur, meiri útflutningstekjur, meiri tekjur bæjarfélagsins, auk afleiddra þátta sem aukinnar verslunar og þjónustu á ýmsan máta.  Einnig gefur stækkun okkur möguleika á að ná hagstæðari samningum um raforkusölu.  Það er ekkert leyndarmál að þetta fjörutíu ára, sumpart úrelta álver, er fyrst og fremst rekið enn vegna mög lágs orkusamnings.

Neikvæðu þættirnir eru fyrst og fremst aukin þensla með hærri verðbólgu, hærri vöxtum og þeirrar spennu á vinnumarkaði sem við megum síst við.  Hver vill aukna verðbólgu, hærri vexti.  Hærri vexti en þá sem hæstir gerast í Evrópu.  Einnig hlýtur að teljast mjög neikvætt að stór hluti þeirrar takmörkuðu fallvatnsorku sem við eigum enn fari til stóriðju sem gefur tiltölulega litlar tekjur miðað við annan iðnað.

Sumir virtir fræðimenn hafa látið hafa það eftir sér að hagkvæmasti orkuöflunarkostur íslendinga í dag sé að loka í Straumsvík.  Nægur markaður sé fyrir þessa orku og hana megi selja á miklu hærra verði.  Þetta hljóta að vera sterk rök þar sem öllum má vera ljóst að orku eigum við ekki ótakmarkaða þó öðru hafi verið haldið að þjóðinni áratugum saman.

En hvað um það.  Hafnfirðingar ganga í kjörklefann rigningardaginn 31. mars.  Ljóst er að þessar kosningar verða mjög tvísýnar.  Miklar deilur og rammar hafa verið um málið sem ekki hefur að öllu lotið flokkslínum.  Hverjar sem niðurstöður þessara kosninga verða munu Hafnfirðingar búa enn á sama staða og verða að lifa saman í sátt og samlyndi.  Vonandi verða vopnin slíðruð og hugað að betri og bjartari framtíð til handa öllu "Stór-Hafnarfjarðarsvæðinu" að þeim loknum.


Náttúruleikskólinn Krakkakot - góð heimsókn

  Á Álftanesi eru reknir tveir leikskólar af myndarbrag.  Annar þeirra er Náttúruleikskólinn Krakkakot en þar eru nemendur tvö barnabörn mín.  Í dag var haldinn afa- og ömmudagur þar sem þau gamla settið var boðið í skólann.  Við sem tilheyrum þessu setti mættum að sjálfsögðu og þarna var tekið á móti okkur með kostum og kynjum.

Að sjálfsögðu var ósköp notalegt að hitta afastelpu og strák og fá duglegt knús og koss á báðar kinnar.  Þarna var mikill fjöldi, svo mikill fjöldi að vandasamt var að finna bílastæði.  Leikskólafólk bauð upp á kaffi og með því um leið og við nutum samverunnar.  Öll umgjörð og viðmót starfsfólks skólans bíður af sér góðan þokka og þarna eru börnin mjög ánægð.  Í leikskólanum eru sterkar tilvísanir til umhverfis og þar eru haldin húsdýr til gagns og gleði fyrir börnin en löngu ljóst að umgengni við dýr er mjög þroskandi fyrir börn sem fullorðna. 

Þetta var góð stund sem ber að þakka.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband