Skjaldbökufangarinn Einar Hansen, veiðimaður af guðs náð

Hólmvíkingurinn Einar Hansen vakti þjóðarathygli haustið 1963 þegar hann náði að fanga risasæskjaldböku á Steingrímsfirði.  Fréttin um þetta vakti mikla athygli og þótti ótrúleg í meira lagi.  En skjöldu slefaði hann í land á trillunni sinni, Hrefnu II.  Ljóst þótti að dýrið var nýdautt og með ólíkindum að þetta heitsjávardýr væri að flækjast langt norður í Ballarhafi.  

Dýrið var flutt til Reykjavíkur þar sem það var sýnt í Fiskifélagshúsinu og komu þar þúsundir manna til að berja furðudýrið augum.  Menntamálaráðherra lagði fram 10.000 krónur til kaupa á dýrinu sem síðan var gerð afsteypa af.  Afsteypan er geymd í Náttúrugripasafninu í Reykjavík.  Ekki veit ég hvort nokkrum manni datt í hug að geyma gripinn á Hólmavík sem  hefði að sjálfsögðu verið hið eina rétta.  Það er einkennileg tilhneiging að fjarlægja alls kyns verðmæti og safna þeim saman í einhvers lags höfuðstöðum, sbr. þegar handritin voru flutt til Kaupmannahafnar forðum daga.

Nóg um það.  Einar  Hansen var öllum ógleymanlegur sem honum fengu að kynnast.  Því miður urðu mín kynni ekki mikil né löng en samt er hann mér einstaklega minnistæður.  Hann var veiðimaður af guðs náð og starfaði sem slíkur alla tíð eftir því sem ég best veit.  Hann Einar kunni að skjóta svartfugl og seli öðrum mönnum betur og kapp hans við veiðina átti til að leiða hann í annarra manna veiðilendur, svona alveg óvart.  Slíkt varð þó mér vitandi aldrei að miklu né löngu ágreiningsefni við landeigendur.  Hann stundaði einnig veiðar á hrefnu á fyrrnefndri trillu, Hrefnu II, sem var í raun minni en veiðibráðin.  Ég varð þess happ aðnjótandi að fara með Einari í þrjár veiðiferðir til svartfugla og mér er enn minnisstætt hvernig karlinn vissi alltaf upp á hár hvar fuglarnir kæmu úr kafi.

Einar las náttúruna og lífshætti veiðidýranna betur en flestir aðrir.  Feikivel.  Enda hluti af þessari sömu náttúru.

Fann tæplega 400 kílóa risaskjaldböku í Steingrímsfirði

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 28.8.2007 kl. 21:54]

var ekki Einar Hansen norskur ?  

[Sveinn Ingi Lýðsson, 28.8.2007 kl. 22:07]

Jú Einar var norskur að ætt og uppruna.  Hann lærði íslenskuna aldrei og það sem verra var hann týndi norskunni að mestu líka.

En allir sem vildu - skildu

[Ragnar Sigurðsson (IP-tala skráð) 29.8.2007 kl. 00:26]

Þetta er nú ekki allskosta rétt hjá þér Sveinn.

Kanski var sá gamli illskiljanlegur í denn,það man ég reyndar ekki svo glögt en til seinni tíma talaði hann bara ágæta Íslensku og þó nokkuð góða Norsku.

Annars er það svolítið skondið að þessi skjaldbaka hafi láti sjá sig í dag(28. ágúst),því einmitt í dag hefði AFI orðið 101 árs hefði hann lifað.

[Þorkell G. (IP-tala skráð) 29.8.2007 kl. 05:31]

Þessi dagur er öllum ógleymanlegur, sem voru þá á Hólmavík. Ég man að við Jón Alfreðsson stálumst úr vinnunni ofan í fjöru, sem var reyndar ekki langt, og tókum þátt í því fleirum að draga skepnuna á land með Einari, svo sem sjá má á ljósmynd, sem til er á Hólmavík. Ekki minnist ég þess að vont hafi verið að skilja Einar frekar en aðra Norðurlandabúa, sem fluttust hingað til lands. Um það hvort hann hafi "týnt" norskunni hefur maður náttúrulega ekki hundsvit á. En þetta var öndvegis náungi og eins og fram kemur hjá þér, Sveinn, veiðimaður að eðli og upplagi. Hafði víða farið á yngri árum og sagði skemmtilega frá. Sómahjón, Einar og Munda og gott að eiga mynd af þeim í minningasjóðnum.